Komisja Zagrożeń Cywilizacyjnych Polskiej Akademii Umiejętności wraz z Instytutem Filozofii i Socjologii Polskiej Akademii Nauk, Wydziałem Humanistycznym Akademii Górniczo-Hutniczej i Sekcją Społeczeństwa Obywatelskiego Polskiego Towarzystwa Socjologicznego serdecznie zapraszają na konferencję poświęconą społecznym i kulturowym badaniom kryzysów naturalnych (natural disasters).
Współcześnie problem różnego typu zagrożeń, w tym i zagrożeń naturalnych, urasta do rangi jednego z najważniejszych problemów teoretycznych w badaniach struktur i dynamiki społeczeństw i kultur współczesności. Koncepcje ryzyka, bezpieczeństwa egzystencjalnego stały się koncepcjami organizującymi nie tylko teorie Urlicha Becka i Anthony’ego Giddensa, ale także innych teoretyków współczesności. Zwróciły one uwagę na potrzebę przypomnienia starych jak świat społeczny interpretacji katastrof naturalnych i konieczność rozpoznania nowych typów zagrożeń naturalnych i cywilizacyjnych.
Chcielibyśmy katastrofom naturalnym, zwłaszcza sposobom zajmowania się nimi przez różne nauki społeczne i humanistyczne, poświęcić konferencję. Uważamy bowiem, że trzeba najpierw zająć się analizami katastrof naturalnych, aby móc następne dyskusje i konferencje poświęcić nowym zagrożeniom naturalnym i cywilizacyjnym, tak obecnie ważnym akademicko i publicznie.
Katastrofy naturalne są od dawna badane przez przedstawicieli różnych dyscyplin naukowych: nie tylko nauk ścisłych, ale również społecznych i humanistycznych. Są one w naukach społecznych i humanistycznych analizowane zarówno w kontekście wywołujących je czynników, jak i ich konsekwencji społecznych, ekonomicznych, politycznych i kulturowych. W teoriach funkcjonujących w różnych naukach społecznych i humanistycznych doświadczenia jednostek, instytucji i całych społeczeństw jest coraz częściej wiązana ze zjawiskami wielowymiarowo ujmowanego bezpieczeństwa jednostek, zbiorowości i całych systemów w sytuacji niepewności i zagrożeń generowanych przez zjawiska i procesy przyrodnicze.
Tego typu ujęcia teoretyczne pozwalają zarówno teoretykom, jak i praktykom lepiej zrozumieć niepewności i zagrożenia generowane przez zmiany naukowe i techniczne, często o charakterze rewolucyjnym, formatujące przyrodę, jej oddziaływanie na ludzi, instytucje i całe społeczeństwa.
Dokonania nauk przyrodniczych w dziedzinie diagnozowania katastrof naturalnych będą stanowiły ramę konferencji, która poświęcona będzie analizom praktyk społecznych i kulturowych jednostek, zbiorowości i organizacji w kontekście społeczności lokalnych i specyficznych dla nich społeczności i inicjatyw obywatelskich w sytuacji katastrof naturalnych. Interesować nas będzie przede wszystkim, jak obywatele miejscowi, instytucje obywatelskie i różnego typu oddolne ruchy społeczne reagują w sytuacjach katastrof naturalnych (klęsk żywiołowych): jak lokalne społeczności obywatelskie – w różnych kontekstach społecznych, historycznych, politycznych i kulturowych (np. religijnych) – zachowują się w sytuacjach klęsk żywiołowych i jak radzą sobie z ich społecznymi skutkami.
Tak ukierunkowana tematycznie Konferencja Komisji Zagrożeń Cywilizacyjnych PAU ma na celu spotkanie badaczy reprezentujących różne dyscypliny czy specjalizacje oraz praktyków zajmujących się na co dzień zagrożeniami naturalnymi, w tym ekstremalnymi, pomocą organizacyjną dla pokrzywdzonych społeczności lokalnych oraz ich konsekwencjami społecznymi i profilaktyką. Udział w konferencji wezmą badacze, eksperci oraz przedstawiciele organizacji ogólnopolskich, regionalnych i lokalnych, działających na rzecz środowiska naturalnego, a zwłaszcza organizujących wsparcie i pomoc dla tych, których dotknęły katastrofy naturalne.
